این کتاب که از آن به ساده‌ترین اثر فروید نیز یاد می‌شود، اثری است برای علاقمندان به روانکاوی و می‌تواند به عنوان کتابی پایه برای آنها کاربرد داشته باشد و اندیشه‌هایی درباب این جنبه از علم روانشاسی به مخاطب ارائه دهد.

نویسنده این کتاب در بخشی از مقدمه خود بر آن عنوان کرده است: منظور از عنوان این اثر این است که ببینیم آیا افرادی  غیر از پزشکان  می‌توانند به روانکاوی دست بزنند یا خیرو اصلا به این مساله  آن طور که باید  و شاید توجهی معطوف  نگشته است و هیچ کس تاکنون به این فکر نیافتاده که چه آدمی  می‌تواند روانکاو باشد. از قرار معلوم عدم توجه مزبور  از بیزاری به روانکاوی سرچشمه می‌گیرد. گویی هیچ کس نباید به این کار دست بزند. دلایل چندی نیز در این زمینه ارائه شده که همه از همان بیزاری ناشی می‌شود.

فروید در بخش دیگری از مقدمه این کتاب با اشاره به بحث‌های حقوقی در کشورهای مختلف جهان برای پذیرش یا رد واسپاری روانکاوی به شخصیت‌های غیر پزشک عنوان کرده که در کشوری این کتاب تالیف شده است که قانون از سپردن موضوع روانکاوی به شخصی جز پزشک جلوگیری می‌کند.